140. Sto czterdzieści.

Mam pewną słabość do liczb podzielnych przez siedem... Nie wiem, dlaczego. Darzę je po prostu sentymentem. Pamiętam, że kiedyś na sprawdzianie z matmy, w szóstej czy piątej klasie, robiłam zadanie na szóstkę. Trzeba było tam wypisać, przez jakie liczby jest podzielne 140. Wiem, że obok poprawnych rozwiązań napisałam jeszcze 72. Pamiętam, jak opowiadałam o tym Cacemu, a on mnie wyśmiał. xD

Postanowiłam notki, które są o wszystkim i o niczym, tytułować ich numerkami. Wiem, idiotycznie, ale nie lubię widoku pustego numerka.

A tę notkę zawdzięczamy Agniesi, chociaż w sumie nie wiem, o czym mam pisać. Hmm, to znaczy trochę wiem, ale o niektórych rzeczach trochę się boję. No ale zaryzykuję.

Co u mnie? Niezwykle uradowana tym, że udało mi się naciągnąć Mamę na zakupienie wieży do mojego pokoju, całymi dniami słucham radia i płytki Porozumienia, którą dostałam kiedyś od Adka. Wielce ubolewam nad tym, że nie mogę znaleźć CD ABBY, które kiedyś nabyłam. Planuję też od razu, jakie nowe dyski chciałabym posiadać i odtwarzać. Na razie nazbierałam:

Armia - Droga

Armia - Duch

Eric Clapton - The best of

Happysad - Wszystko jedno

Hey - Unplugged

Hey - [sic!]

Hey - Echosystem

Sting - If on a Winter's Night...

Sting - Ten Summoner's Tales

Ale pewnie znalazłoby się i więcej - patrzyłam jednak na płytki dostępne w przeciętnym Empiku. Jedną z nich mam nadzieję dostać na urodzinki od Mamy albo od Cioci chrzestnej, za to od drugiej z nich chciałabym jedną z torebek, które pokazywałam Mamie wczoraj w Olimpie. Torebek nigdy dość, a tamte były urocze. Pewnie Mama wybierze tamtą, która tak jej się podobała, żeby mi ją potem podbierać...

Krem do rąk Isany z 5% mocznika jest absolutnie cudowny. Pachnie tak, jak mogłyby pachnieć moje perfumy, ma konsystencję trochę jak masło do ciała i pozostawia dłonie cudownie gładkie. Mój ci on! :) Kończy mi się kremik do stóp, ale zamówiłam sobie w Yves Rocher 2w1 lawendowe, małe cudo. Podobno jest dobry, zobaczymy, co na niego moje stopy. Avonowy kompletnie mi się nie sprawdził - tylko natłuszczał, w ogóle nie nawilżał. A zapach to w końcu nie wszystko. Jak już jesteśmy w kosmetycznym temacie (notabene, jednym z moich ulubionych, co z resztą pewnie widać), to z YR przylecą jeszcze do mnie na dniach: balsam do ciała kokos z Malezji, balsamik do ust malinowy, maseczka intensywnie nawilżająca, no i dodatkowo krem do twarzy (kolejny!), ale to jako gratis. Wyniknie z tego, że będę mieć aż kremów do twarzy: (1) Ziaję naturalną oliwkową, którą smaruję się średnio raz na 2-3 dni, kiedy mam dosyć suchą skórę; (2) Ziaję z białą herbatę, którą smaruję się każdego ranka i uwielbiam; (3) Kremik zwężający pory i matujący z YR, którym aktualnie dręczę mordkę wieczorami; (4) Kiepskie serum  nawilżające z Rossmana Rival de loop, które obecnie zużywam na dekolt; (5) Krem na dobranoc z YR, który oddała mi Mama, dziwnie pachnie i użyłam go na razie tylko raz, ale zapowiada się ciekawie; (6) Metronidazol od dermatologa, który obecnie leży i się kurzy, ale zastąpi nr 3, gdy ten się skończy; (7) Differin od dermatologa, którym na razie smaruję plecki i ramiona, a jak buźka się pogorszy to miejscowo i ją; (8) Klindacin T od dermatologa, który ma wielką tubkę, a smaruję się nim tylko punktowo, a chwilowo nie mam takiej potrzeby, no i (9) Krem na dzień dobry z YR, który przyleci jako gratis. Gdyby nie te 2 kremiki z YR, jeszcze bym sobie jakoś poradziła, ale zdecydowanie tego teraz za dużo. Maziam się jednak sumiennie i liczę na to, że uda mi się to wszystko zużyć, zwłaszcza, że moja buźka lubi taką pielęgnację, jaką ma teraz - jest coraz ładniejsza. 

Czaję się oprócz tego na te cudowności, które odkryłam w Leclercu. Spośród nich mam największą ochotę na: żele Kamill - czekolada z miętą i czekolada z kokosem, mleczko pod prysznic kokosowe i kozie mleko Ziaji i smarowidła do ciała: mleczko oliwkowe Ziaji, balsam kozie mleko również Ziaji, kremy do ciała Joanny: ananasowy, malinowy i o zapachu granatu i masła Joanny: truskawkowe, kakaowe, kawowe i waniliowe. Ach... Na samą myśl mi weselej. Ale to dopiero, jak coś mi się skończy - nie będę sobie już nigdy robić zapasów.

Dręczę ostatnio na gitarze motyw z Piratów z Karaibów. Umiem już pierwsze (prawie) pół minuty, więc jestem z siebie szalenie dumna. Szkoda tylko, że Mama nie docenia moich wysiłków, bo kompletnie nie kojarzy tej muzyczki... Ale Mama w ogóle nie oglądała Piratów, bo uważa, że to nudne. Cóż...

Złapałam tez fazę na ładne ubieranie się, ale nie wiem, co z tego wyjdzie. Chciałabym na co dzień wyglądać słodko i dziewczęco... ale nie wiem, czy zawsze będę mogła się przełamać, bo zawsze się boję komentarzy. U nas w klasie jest tak głupio, że jak ktoś tylko cokolwiek w sobie zmieni, nawet założy głupią bransoletkę, to już wszyscy, że się wystroił albo coś. A ja mam ochotę na większe zmiany, niż tylko bransoletki. Ale boję się trochę, że będzie mi głupio przez dziwne śmiechy. 

W związku z powyższym, załapałam również fazę na sukienki, spódnice, płaszcze, słodką bieliznę (xD), butki na przynajmniej małym obcasie, bransoletki, tuniki, długie włosy i takie tam. Nie przejmujcie się więc, jeśli będę gadać o tego typu sprawach - faza to faza. Poza tym, od jakiegoś czasu chcę właśnie takiego wyglądu, tylko ciągle mnie blokuje mnóstwo spraw - co powiedzą na Oazie, w szkole, na angielskim, co powie Mama, jak wszyscy zareagują... Wiem, jestem dziwna. Za bardzo przejmuję się cudza opinią. Tak jakby ktoś miał mnie przestać lubić za noszenie częściej spódnic i butów na obcasie. Niby to wiem, ale i tak mam obsesję.

Może już starczy tego pisania? Ja jak zacznę, to nie skończę.

Agnieś, zadowolona? :D